Um korter í 8 að morgni laugardagsins 10. nóvember var B2 mættur á svæðið, þar voru Einar, Eyþór, Gulli, Jóhann, Svanhildur, Tommi og síðan fóru Addý og Andrés með líka. Umsjónamenn voru Hjörtur og Doddi.

Við tíndum til það sem við þurftum, og síðan var lagt af stað, svona um 9. eitthvað ruglaðist Hjörtur á leiðarvalinu útúr bænum, og okkur sýndist á öllu að hann ætlaði bara vestur í bæ. En eftir smá útúrdúr, komumst við nú á rétta braut og stefndum sem leið lá upp á Shell við Vesturlandsveg, þar sem keypt var kaffi og með því.

Við keyrðum upp að Sólheimajökli undir Eyjafjöllum, fórum framhjá bílveltu, en gátum ekkert hjálpað þar, allt búið.

Við vorum komin innað jökli um 11, og byrjuð að labba upp um hádegi. Byrjuðum á að æfa okkur í að ganga á broddunum, skoðuðum nokkra svelgi og gengum síðan hærra upp jökulinn. Við fundum einn helviti myndarlegan, þar sem við tókum fyrstu æfinguna. Þar var maður látinn síga niðru í svelginn, sem var ekki djúpur, ekki meira en 6 metrar max.  Settum upp doblunarkerfi, og náðum kauða upp. Þetta gerðum við tvisvar til að tryggja að við værum með þetta á hreinu.

Síðan fórum við og fundum okkur stóra og myndarlega sprungu til að taka næstu æfingu, var okkur þá skipt í 2 hópa. Uppsetningin var sjúklingur ofan í sprungu, það þurfti maður að siga niður til hans, festa við hann línu, við þurftum að ná björgunarmanninum upp með doblunarkerfi, sem við þurftum síðan að færa kerfið á línuna hjá sjúklingnum og ná honum upp úr sprungunni. Það gekk allt mjög vel, og vorum við búnir að koma sjúklingnum upp á ca. halftima.

Smá tími fór í pælingar á tryggingunni þar sem Atli var að sýna okkur nokkra mismunandi hnúta og fleira en hann og Stefán höfðu skroppið úr bænum til að kíkja á okkur.

Síðan var gengið frá og haldið niður í bílana.

Á sunnudeginum voru síðan teknar léttar sigæfingar og júmm í húsi.

The end 😉

Andrés Magnússon.

Einar gerir sig kláran niðri við bíl.

Aðeins að kíkja á svelg.

Eyþór að fíflast eitthvað.

Verið að húkka í sjúklinginn áður en honum er kippt upp.

Um helgina voru fréttamenn B1 með í för er hópur nýliða ásamt fleirum FBSR meðlimum fóru á Laugarvatn til að læra og sumir að rifja upp „Fyrstu Hjálp“.

Um það bil 30 manns í B1 var komið fyrir á Menntaskólanum á Laugarvatni og völdu menn sér ýmist svefnpláss í kennslustofum eða öðrum vel völdum stöðum innan eða utan veggja skólans. Fyrirlestrar hófust strax hjá Sigurbirni Gíslasyni í Björgunarfélagi Akraness, en Sibbi eins og hann kýs að kalla sig er léttlyndur Skagastrákur sem býr að miklum slysasöguforða og oftar en ekki gat komið með „first hand“ sögur tengdar efninu. Kennslu lauk uppúr 22 á föstudagskvöldið og hafði þá fólk lausan hala frammað háttatíma. Sumir fengu sér smá göngutúr meðan aðrir horfðu á videó eða enn aðrir fóru í göngutúr í hraðbankann sem endaði síðan á Lindinni á Laugarvatni.

Það sem lesendur þurfa að gera sér grein fyrir er hvernig er að sofa í skólastofu með hóp þar sem meðalaldur er 26 ára. Það er nefnilega ekkert öðruvísi en það var þegar maður var 10-12 ára 🙂
Eftir langt en gott galsabrandara-session náðu flestir að sofna og var síðan ræs kl. 08.30 á laugardeginum.

Til að gera langa sögu stutta þá voru fyrirlestrar fram á kvöld ásamt verklegri kennslu inn á milli. Þegar var komið á seinnihluta fyrirlestranna var komin smá vottur af galsa í menn og þá fóru fimmaurarnir að fljúga:

Sibbi: „Þetta er semsagt SAM-spelka.“

Sigurbjartur: „Nennirðu að láta hana ganga?“

Helgi: „Hún getur ekkert gengið.“

Sibbi: „Hryggjasúlan er ekki bein.“

Vimmi: „Nú hvað er hún þá? Brjósk?“

Sibbi: „Hvar á að geyma tennur?“

Doddi: „Utanum hálsinn.“

Sibbi: „Hvernig hitum við alvarlega ofkældan sjúkling innanfrá?“

Doddi: „Setjum hann í örbylgjuofn.“

Seinna um kveldið var síðan æfing úti sem tókst bærilega vel m.v. aldur og fyrri störf allra sem sátu námskeiðið. Eftir „de-briefing“ á æfingunni hófst kvöldvakan sem haldin var í Stofu 204 sem var betur þekkt sem dönskustofan.

Fyrst var farið í Fram, Fram, Fylking og þannig hitað upp með mannskapnum sem endaði í reipitogi þar sem Jarðaberjaliðið sigraði eftir smá backup aðstoð að sögn vitna. Menn voru sko ekki á þeim skónnum að hætta því næst tók við Stólaleikur sem síðan endaði í „Mangó mangó“ leiknum, „The Romantic version“.

Ástarfleygið sjálft hafði komið með í för og laðaði Vimmi til sín góða gesti ofaní fleygið. Kvöldvökunni var síðan formlega slitið kl. 03.20 en þá voru lætin orðin of mikil fyrir þá sem hvíla vildu lúin bein.

Ræs var síðan aftur kl. 08.30, svipað kerfi og fyrri daginn, fyrirlestrar og eitthvað smá verklegt. En svo var komið að prófinu. Hópurinn fékk klukkutíma til að hita upp fyrir prófið sem hófst á slaginu 15:00. Eftir próf fóru þeir félagar Sibbi og Ási sveittir yfir prófin og afhentu síðan einkunnir. Ekki var gefin út meðaleinkunn en flestir náðu og var meiri að segja ein 10 gefin :D. Eftir tiltekt var síðan haldið heim á leið.